
Coaching met paarden is super effectief en kan je persoonlijke ontwikkeling een boost geven. Maar wat nou als je bang bent voor paarden?
Angst voor paarden kan een belemmering zijn om paardencoaching te gaan ervaren, maar juist als je het dan toch durft aan te gaan gebeuren er de meest bijzondere dingen, zoals in het traject met Geja!
Alle begin is moeilijk
Jij staat bij de ingang van de wei, nog aan de veilige kant van het draadje, te wiebelen op je benen. Je hebt panische angst voor paarden, die je verlamd en belemmert en juist daar wil je aan werken in deze sessie. Je vindt de paarden wel heel groot en spannend en weet eigenlijk niet zo goed wat je moet doen of wat er van je verwacht wordt. Het is oncomfortabel en ongemakkelijk.
Nadat we een tijdje naar de paarden hebben gekeken en in gesprek zijn geweest durf je toch de stap te zetten. Je gaat de bak in om jouw plek te zoeken. Ik zie dat je een plek uitkiest langs de rand, dichtbij de uitgang. “Om eruit te kunnen springen als het nodig is.”, zeg je zelf. Op het moment dat één van de paarden naar je toe komt raak je in paniek, de emoties worden teveel.
Maar je hebt de moed om ze aan te kijken en dat uit te spreken, waar je zo lang al last van hebt. En op dat moment ontstaat er ruimte, de paarden komen in beweging en jij ervaart ruimte om echt jouw plek in te nemen en de mannelijke en vrouwelijke energie iets verder in balans te brengen om jezelf te kunnen zijn, zoals je bent.
En aan het einde van de sessie zie ik je tussen de drie paarden staan, met een glimlach op je gezicht.
Je bent diep gegaan en hebt de nare gevoelens er laten zijn, omdat je zo graag met de paarden wilde zijn.

Neem kleine stapjes voor grote dingen
Voor het eerst in je leven een halster omdoen, dat vergt moed en is nogal wat als je zo bang bent geweest voor paarden.
“Maar ik heb er geen verstand van? Wat nou als het niet lukt?”
…
Ja, wat gebeurt er als het niet lukt? Je mag het ervaren, samen met het paard.
Ik zie jou in deze tweede sessie naar het paard toe lopen, nog wel wat aarzelend maar lang niet meer zo bang. En nee, het lukt niet bij de eerste of tweede keer en om hulp vragen vindt je moeilijk.
“Wat maakt hulp vragen zo moeilijk?”
Stilte.
“Dan ben ik bang dat ik niet goed genoeg ben.”
En zoals zo vaak, is de herkenning van die angst genoeg om ruimte te creëren. Je vraagt hulp en uiteindelijk doe je voor het eerst in je leven een halster om bij een paard.
Ruimte om je plek in te nemen, ruimte om jezelf te zijn
“Dit is voor het eerst dat ik gewoon doe wat ik zelf wil…”

Voor mij draait het in de coaching, maar ook daarbuiten, altijd om “jezelf zijn”. Maar daarvoor was jij in eerste instantie niet bij mij gekomen, jij wou graag je angst voor paarden onderzoeken en er toch ook wel graag vanaf.
Waar jij de eerste keer tussen de paarden van angst nog in paniek raakte, liep je er aan het begin van je derde coachsessie fluitend tussendoor en ging je gewoon even een halstertje omdoen.
Maar omdat toeval niet bestaat was het thema dat zich in deze sessie aandiende, en wat de paarden heel mooi hebben laten zien, uiteindelijk toch “jezelf zijn”.
- Hoe houd je van jezelf met al je lichte en donkere kanten?
- Hoe blijf je bij jezelf in contact met anderen?
- En hoe kun je in je kracht gaan staan en toch verbonden blijven?
Tussen de paarden mag je jouw antwoorden vinden!
En ik… ik sta weer eens versteld van de zachte kracht, waarmee de paarden ons op bijna magische wijze op onze weg naar heling kunnen ondersteunen.
Geja vertelt:
“Toen ik Lisa voor het eerst ontmoette voelde ik mij meteen vertrouwd bij haar. Bij haar zal ik in goede handen zijn wanneer ik een paardencoach traject inga. Dit was meteen een innerlijk weten.
Regelmatig heb ik dit. Dan ontmoet ik mensen die meteen vertrouwd voelen en waar ik mij veilig bij voel. Ik had geen idee hoe ze werkte, ik wist gewoon dit is goed voor mij.
Ondertussen 3 sessies gedaan en wat is er veel gebeurd tijdens en na het contact met de paarden..

Het belangrijkste voor mij is dat ik op een normale manier met mijn dochter naar de manege kan. Intussen tijd heb ik mijn dochter zelfs kunnen helpen met opzadelen. Wat een fijn gevoel dat de enorme paniekgevoelens eraf zijn…

Niet alleen de angst voor paarden zelf kwam aan bod maar ook mijn thema: geen controle hebben kwam erg heftig naar voren.
De paarden spiegelden mijn grootste (doods) angsten en onzekerheden. Dit was erg confronterend. Alles werd aangeraakt. De mannen energie, de vrouwen energie, het kind in mij die de onveiligheid probeerde te behappen…
Ik wil je nogmaals heel erg bedanken Lisa… en tevens de paarden…
Voor het grote vertrouwen en veiligheid waarin ik in liefde alles kon laten zijn.”
Wil jij de magie van de paarden ook komen ervaren en jouw antwoorden vinden?
